Çocuk sahibi olmak şart mı?

Biliyorum birçok insan bana "sana ne kardeşim" diyecek ama yazmadan edemeyeceğim içimden geçirdiklerimi. Evlenmeden önce de böyle düşünürdüm, evlendikten sonra da ve hatta anne olduktan sonra da böyle düşünüyorum.

"Herkes Çocuk Sahibi Olmak Zorunda Mı?"

Son günlerde sıkça duyduğum bir rica var, "senin ufaklığın küçülen kıyafetleri olursa verir misin? Bilmem kimin bebeği oldu da ihtiyacı var ona götüreyim." Tamam elbetteki insanların ihtiyacı olabilir ayrıca muhtaç olmasalar bile paylaşmak, dağıtmak, yardımlaşmak çok güzel de aynanın birde diğer tarafından bakmak lazım.
Hadi birbinizi çok sevdiniz ve bütün imkansızlıklara rağmen evlendiniz. Kendi karnınızı zor doyururken bütün o sefaletin içine ne diye bir hatta daha da fazla yavruyu ortak edersiniz ki. Üstelik daha en basit ihtiyaçlarını bile karşılayamayacak kadar kötüyse durum insan neye güvenip de bu acımasız hayat şartlarında bir de savunmasız bir çocukla işleri arap saçına çevirir ki?

Size durumu şöyle bir örnekle açıklayayım;
Bir çift düşünün anne evde, çalışmıyor. Baba yol kenarında cep telefonu şarj cihazı falan satarak para kazanıyor. Biri 5 diğeri 4 yaş civarında bir kız  bir erkek çocukları var. Oturdukları ev kira ve sadece bir oda, mutfak ve tuvaletten ibaret. Bütün bu yokluk yetmezmiş gibi anne bir daha hamile kalıyor ve bingo bu seferkiler ikiz!!! Geçenlerde annemden duydum çocukların çamaşırlarını yıkayacak deterjanları olmadığını. Her ne kadar elimizden geleni yapmaya çalışsak bile söz konusu olan 6 kişilik bir aile. Üstelik öyle bir kadercilikleri var ki "Allah verirse yine olur" diye önlem bile almıyorlar. Yani beşinciye hamile kalması an meselesi.

Yoksulluk elbetteki suç değil. Ama böylesi cehalet ve acımasızlık bence affedilir gibi değil. Bir anne olarak kaçımız dayanabilir çocuğunu böyle bir yoksuzlukta büyütmeye ve yenilerini bu hayata eklemeye. Benim yüreğim kaldırmıyor...