Uzun zamandır gerçekleştirmek istediğim bir geziydi bu doğrusu. Sevgili
Nuran 'la programı yapıp düştük Ceylin'le yollara. Öncesinde biraz AVM turu yaptık. Bizi ilgilendiren bütün mağazalara girdik çıktık. Sağolsun öyle her gördüğünü isteyen bir çocuk olmadı hiç Ceylin. İstekleri uygun ve ihtiyacı olan şeylerse izin verdik almasına, değillerse makul ve anlayabileceği açıklamalarla ikna edip yerine koymasını sağladık. Oda bu konuda bizi hiç zorlamadı.Bu sayede epeyce bir gezdik kızımla. Sakin kafayla gidildiğinde uğranacak mağazaları aklımın bir köşesine yazdım tabi.
Turkuazoo'ya girmeden önce hep beraber resim çektirdik. Sonra başladık meraklı meraklı dolaşmaya. Çocuklar bir o cana bir diğerine bakıp durdular.
Şaşkın bakışlarla balıkları izlediler.
Cama yapışıp balıkları çağırdılar.
bu at nalı yengeci. Evet evet bu bir yengeç. İşte bu da kabuğunun altındaki görüntüsü,
Bu da okyanusların en büyük avcısı... Bakışları ne kadar delici öyle değil mi?
Emincan biraz ürksede ufaklıkların ikiside en çok balık adamla ilgilediler. Ceylin defalarca sordu "o abi ne yaptı? nereye gitti? ben ne yaptım?"
Tek bir kısmı sıkıntılıydı oda ortamın sıcaklığı ve açık havuzlar sebebi ile tavan yapmış olan nem oranı. Gezi Ceylin için de benim içinde oldukça yorucuydu ama kızımla başbaşa geçirdiğim güzel bir gündü. Eve gelir gelmez kızımla yatıp koyun koyuna uyuduk valla yorgunluk falan kalmadı. Onun yüzündeki o şaşkınlığı ve mutluluğu görmek herşeye değer.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder