Pedagog Tavsiyeleri

Bu hafta sonuna yoğun bir programla başladık. Önce planımızda pedagog görüşmemiz vardı. Ceylin'in tuvalet eğitiminin aksayan gece ayağını ve tırnak yeme gibi kafamıza takılan soruları kendisine sormak için Acıbadem Kadıköy Hastanesinden Ayşegül Salgın'la uzun uzun konuştuk. Sizlerle de paylaşmak istediğim bazı bilgiler aktardı.

Gece Tuvalet Eğitimi:

Öncelikle gece ıslatmalarımızın önüne geçebilemek için Ceylin'i gece uykudan tam olarak uyandırmamız gerekiyormuş. Biz uykusu dağılmadan tuvaletini yaptırıp geri yatırıyorduk. Böyle gece uyanıp çiş yapmaya alıştıramazsınız çünkü çocuk çiş yaptığının bilincinde değil dedi Ayşegül Hanım. Bu şekilde ha tuvalete yapmış ha bezine yapmış çocuk için birşey farketmiyormuş. Çocuğun yürüyebilecek kadar uykusunun açılmış olması ve tuvaletten sonra da kaldırıldığı yere yatırılması gerekliymiş. Dün geceden itibaren uygulamaya başladık. Sağolsun kızımızın uykusu biraz ağır olduğundan uyandırmak epey zor oldu ve malesef nerde olduğunun pek farkında olamayınca daha tuvalete yetişemeden koyverdi :)

Tırnak yeme:

Tırnak yeme konusunda da tamamen bunu görmezden gelmemizi, hiçbir şekilde onu uyarmamamızı hatta yanında bu konu hakkında başkaları ile bile konuşmamamızı söyledi. Bu şekilde ilgi çekemeyeceğini anladığında ve ilgisini başka şeylere çekmeyi başarabildiğimizde unutacakmış. Bu dönem çocukların bedenleri ile çok ilgili oldukları bir dönemmiş.

Gelişim:

Bunların dışında Ceylin'in gelişimi yaşına göre uygun hatta dil gelişiminin biraz daha ileri olabileceğini öğrendik. Gerçi Ayşegül Hanım benim beklentilerimin aksine Ceylin'i incelemekten çok benim anlattıklarımla ilgilendi yani tam olarak bir gelişim testi yada gözlemi yapmadı. Anaokulu konusundada evimize yakın küçük ve öyle çok fazla branş dersi falan olmayan birşey tercih etmemizi önerdi.

Ayrıca; Ceylin'le zaman zaman yaşadığımız zor anlarımızda ona nasıl davrandığımı da detaylı bir şekilde anlatıp doğru olup olmadıkları konusunda hem görüşlerini aldım hemde içimi rahatlattım. Anne olduktan sonra gerek okuyup araştırarak, gerek eşe dosta sorup tecrübelerini dinleyerek, gerekse annelik içgüdülerimden faydalanarak bize en uygun ebeveynlik becerilerini uygulamaya çalışıyordum. Ancak her anne gibi acaba doğru olanı mı yapıyorum demekten de kendimi alamıyordum. Ayşegül hanım çoğunlukla doğru ve yerinde davranışlar gösterdiğimi söytleyip, daha az konuşma ve açıklama yapmamı tavsiye etti.

Bütün bunlardan öte aslında benim kafama takılanların ne kadar basit ve hayatın acımasızlığı yanında şaka gibi kaldığını ispatlayan acı bir olay da yaşadık. Sıramızı beklerken pedagogun odasından çıkan babasına sarılıp hayatımda gördüğüm en iç parçalayıcı ağlayışla boynuna sarılan henüz 10-12 yaşlarındaki o güzeller güzeli kızın annesini kaybettiğini ve ailenin bunu ona nasıl anlatacaklarını bilemeyip danışmaya geldiklerini öğrendiğimde kendimi nasıl hissettim bir tahmin edin...