Aslında cevabı adım gibi biliyorum.
Öfkeleniyorum;
* Çünkü beklentim çok yüksek,
Öfkeleniyorum;
* Çünkü içimdeki "mükemmeli arayan anne" ne bana ne de çocuğuma pek fazla hata payı bırakmıyor,
Öfkeleniyorum;
* Çünkü yetişmek zorunda olduğumuz gürül gürül akan bir zaman diliminde yaşıyoruz,
Öfkeleniyorum;
* Çünkü yetişkinler dünyasında yaşadığımdan içimdeki çocuğun sesini duymakta zorlanıyorum,
Öfkeleniyorum;
* Çünkü yapmayı hayal ettiklerimle, yapabildiklerim arasındaki uçurumu görebiliyorum
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder